اینجا که می آیم همین گوشه کنارها یه جایی برای نشستن پیدا میکنم آرووم میشینم یه گوشه و زل میزنم به سطر سطر این صفحات‘ کلمه به کلمه اش را حفظم اما باز هم می خوانم حافظه ام پر است از این کلمات می نویسم تا پاک نشوند بازی کلمات برایم لذتی صدچندان دارد چه خودم بازی کنم چه بروم جای دیگری با دیگری بازی کنم شما هم بازی کنید امیدوارم لذت ببرید
ادامه...
وانیانوشت:پروانه
ها در پیله دنیا را نمی فهمند... تقویم ها روز مبادا را نمی فهمند... دریا
برای مردم صحرا نشین دریاست... ساحل نشینان قدر دریا را نمی فهمند..
هعییی...
سلامم وانیا جان
من فک کنم اشتباهی کامنت گذاشتم...
کجا رفته خدا میدونه؟
..پروانه ها در پیله دنیا را نمی فهمند...
واااای...وانیانوشتت حسابی چسبید...
کاش قدر و قیمتهارو بیشتر بدونیم...
سلام...
چرا....کرم ها می دانند چرا پیله می کنند...
تقویم ها هم با من و تو روز ها را می شمارند...
ساحل نشین ها هم شاید سهم خود را از دریا گرفته اند...
پروانه ها در پیله دنیا را نمیفهمند.........................
اوهوم
خب درسته که ما قدر خیلی از چیزایی رو که داریم تا از دستش ندیم نمیدونیم ولی قدر دریا رو میدونیم والله!