درباره من
اینجا که می آیم همین گوشه کنارها یه جایی برای نشستن پیدا میکنم آرووم میشینم یه گوشه و زل میزنم به سطر سطر این صفحات‘ کلمه به کلمه اش را حفظم اما باز هم می خوانم حافظه ام پر است از این کلمات می نویسم تا پاک نشوند بازی کلمات برایم لذتی صدچندان دارد چه خودم بازی کنم چه بروم جای دیگری با دیگری بازی کنم شما هم بازی کنید امیدوارم لذت ببرید
ادامه...
روزانهها
همه- وانیا در پرشین بلاگ من قبلی
پیوندها
- کرگدنی در قالب آسمان
- بابک اسحاقی
- جغله کیا
- جناب گودول عزیز
- مامانگار جونم
- سهبا با سین
- ابر چند ضلعی
- کوروش خان تمدن
- عمه زری جونم
- آلن عزیز
- م.ح.م.د
- هاله بانو
- م مثل میترا
- رها بانوی عزیزم
- ته مانده های یک مرد
- علیرضا بی سواد
- حنانه عزیزم
- برای فردای حافظه ام
- دلژین عزیزم
- ساعت 25
- از مــن تا...
- مریم محسن
- تلخ
- بهشت من
- گمنام
- PEDIX
- بهنام
- سیاه مشق(مهدی پژوم)
- حمید و...
- میثا ی عزیز
- سارا بانو
- دلارام عزیز
- دخترخاله هانی جونم
- پانی جووونم
- گفت و چای
- تجاهل سقراطی
- وکیل الرعایا
- تیراژه
- پنجره دوستی
- یانوس
- بارون
- کاغذ کاهی(نازگل)
- مریم شیرزاد
- زنی که من باشم
- تلویزیون آنلاین
- مترجم دردها/محمدرضا
- تولدانه
- سمیرا(دلنوشتهای یه دانشجو)
- دنیای کاسپر
- shadow
- عادل قربانی
- رهـــــــــــــــــــنا
- جزیره
- **مونالیزا با کمی ریش و سبیل
- dirtyprettythings
- مینیمال هایی برای زندگی-محمد مرکبیان
- کافه زن
- کافه آوانسن
- زیژخک دیوانه
- چند کوچه بالاتر
- بهروز(مخاطب خاموش)
- khiyalekhis
- پسربارون
- آموخته های من
- هیوا در من
- دختر اسمان
- آقای آرام(رضای عزیز)
- تنهایی
- ورونیک
- مژگان دیبافر
- بوی نبودنت
- خلوتگاه من
- خانه شعر
- آینه ها
- خوابـــ و بیدار
- آلوچه
- سنگ صبور
- خصوصی
- سایت رسمی محمدرضا شعبانعلی
- yasna
- پرسه هایی که تا بینهایت ادامه دارند
- مجموعه عرائض آقای بلاگر
- آقای کوچک
- هیچکده
- شرت نوشته های یک لیدی
- کلاغ سیاه بازگشت یک دوست
- داستانک های من
دستهها
ابر برجسب
بازی،کفش، موج مو،موی سفید نمایشگاه کتاب، کودک، پری نازه ده تفاوت، اعتراف، هیس، ضد. و نقیض، استراحت مطلق خسته ام،غریبه بابا،درد، من،او،تو،ما مراقب دلم باش THREE STEPS ABOVE HEAVEN دوچرخه، بابایی، بی تو، دریچه.آسمان،تهران مردها،کودک،دوست داشتنبرگهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
آمار : 206227 بازدید
Powered by Blogsky
عادت!!
کلی حس بدو این واژه برای من یاداوری میکنه...
چه عجیب به رفتن و از دست دادن عادت کردم اون قدر که از تو می ترسم( طبقه اول،گفتگوی خودم با خودم در آینه!)
طبقه دومم حتما تی تی جونه
هر بار که از دست می دهم هنوز به اندازه همان دفعه اول برایم سخت است و اما جانکاه تر...
این دیگه خیلی ستمه
عادت کنیم بهرفتن اما بهتره...دردش کمتره...
کم کم دردش کم میشه و یادمون میره
عادت هرگز معنای دلچسبی برایم نداشته، اما روزگار در گذر است دوست من، این است راز آرامش احوال برخی آدمیان...
روزگارت آرام
ممنونم
چیه طودی جونم؟
وانیا
چقدر هدرت خوبه. اصن وقتی چشم بش افتاد نیشم باز شد هنوز هم جمع نمیشه یعنی
اصن اونقدر قدرت داشته که وقتی پستتو خوندم نفهمیدم چی بود و تمام حواسم هنوز پیش لبخند دختره و جمله ی هدرته
مممنونم خانوم گل
چقدر خوب که عادت نکرده
نباید که عادت کند...چون
همیشه قرار نــــیست
همین اتفاق بیفتد....
دلت گرم وانیای عزیز
یاحق...
الان موندم یه سری میگن خوبه یه سری میگن بده
سلام
وچه تداخل عجیبی دارند این حماقت و عادات
سلام
و چه زیبا گفتی و تو چه زیبا فهمیدی
هوم ؟!
تو الان داغه عشقی اینا رو نمیفهمی
..شاید نشه گفت عادت !!
اما..یجورایی تراز انرژیش فرق میکنه...
دیگه مثل اوایل همه وجود آدمو نمیبره همرا خودش...
یه جایی پیدا میکنه تو دلت ..و اونجا آروم آروم ساکن میشه...
اگه عادت کنی دیگه عادی میشه!!
(انتخاب خوبی داشتی مرسی)