یخ زدگی...

گرمای تنم عذابم میده...عادت به دوش آب سرد نداره تنم...آب سرد رو باز میکنم...قطره های آب سرد که به تنم میخوره...بی اراده میلرزم...فکرم رو رها میکنم و تنم رو زیر دوش آب سرد...تمام تنم به یکباره منقبض میشه...سردی تا عمق تنم نفوذ میکنه...در لحظه شوک شدم...کم کم تمام تنم لرزید...رحم نکردم...اونقدر موندم تا گرمای تنم آب گرمی شد کف حمام ...دارم نگاه میکنم، چاه دهان باز کرده ی کف حمام رو که تمام گرمای تنم رو بلعید...گرم خواهد شد...اما من... یخ میزنم...گرمای حوله هم گرمم نمیکنه...روی تخت که میشینم تازه میفهمم که بدنم سفت شده مثه یه تیکه یخ...نه...سنگ...میخام سردی رو حس کنم.

وانیانوشت:نمیدونم دارم  لج میکنم یا میجنگم؟نه اصلا جنگی نیست!!شکست عادتهاست،فعلا جنگم با منه جسمیه با روحم بیشتر از اینا کار دارم،کلا نسخه ی دکترم رو پیچوندم،از یه طرف آمپول برا شل شدن عضلات تزریق میکنم از یه طرف اونطوری خودمو منقبض میکنم،گاهی دوست دارم پا بذارم رو همه ی عادتها،پشت کنم به مواظب خودت باش ها...میدونم چقدر دوستم دارن،دارید و داره...اما میخوام یکم خلاف کنم...میخام یکم بد باشم.