THREE STEPS ABOVE HEAVEN

فقط دارم نگاه میکنم، انگار دارم فیلم میبینم، THREE STEPS ABOVE HEAVEN!!!

حواسم گاهی هست و گاهی نیست...حواسم دقیقا وقتی پرت شد که دخترک ترک موتور پسرک نشست و دستهاشو حلقه کرد دور کمرش...باد موهاشو تو هوا پخش کرد...دخترک سرکش داستان سرشو گذاشت رو شونه ی پسرک و آروم گرفت...

یادم افتاد به خیلی دورترها...همون موقه ها که پنج،شیش سالم بیشتر نبود...همون روزا که بابا دوچرخه شو کنار ایوون میزد رو جک و بعدش زیربغلمو میگرفت و میذاشتم ترک دوچرخه، پیرهنمو مرتب میکرد و یادم میداد پاهامو کجا بذارم...بعدش دو تا دست کوچیکمو میگرفتو میگفت حالا زین رو محکم بگیر تا نیفتی...از کوچه که میگذشتیم کم کم ترسم میریخت و سرک میکشیدم ...حالا موهام میرقصید و من میخندیدم...کم کم یاد گرفتم وقتی بابا حواسش نیست جر بزنم...پاهامو رها کنم،حالا باد تمام وجودمو نوازش میکرد...

اوج دلخوشیم وقتی بود که بابا روی زین سیاه مینشست و من با دستای کوچولوم دو طرف پیرهنشو محکم میگرفتمو از ترس چشمامو میبستم...کم کم یاد گرفتم بجای کشیدن پیراهن بابا محکم بدنشو بگیرم و سرمو بذارم روی کمرش و کوچه ها و مغازه ها رو نگاه کنم...خوب یادمه چقدر اونموقه ها دوست داشتم دو تا دستم بهم برسه وقتی کلافه میشدمو غر میزدم بابا بلند بلند میخندید و میگفت: هنوز خیلی مونده تا بزرگ بشی...

هنوزم گاهی وقتا وقتی کم میارم تو زندگی،وقتی اخمام میره تو هم بابا میخنده و میگه هنوز خیلی مونده بزرگ بشی!!!

تو هر لحظه از زندگیم فکر میکنم چقدر بزرگ شدم اما یهو یادم میفته که هنوز خیلی مونده تا بزرگ بشم!!!

هنوزم این سردرگمیه بچگیام باهامه آخه چقدر دیگه باید بزرگ بشم؟!

الان خیلی بزرگ شدم دستام بزرگتر شده میتونم دور کمر بابا حلقه شون کنم اما نمیتونم ترک دوچرخه ی قدیمیش بشینم و دوباره کوچه ها رو نگاه کنم...

وانیا نوشت: گاهی هر چیزه کوچیکی بهونه ای میشه برا برگشتن به روزای گمشده...دلتنگ شدم...دلتنگ رویاهای بچگی...دلتنگ شمردن روزا و شبا تا اینکه ببینم کی بزرگ میشم کی دستام اونقدی میشه تا بتونم دور کمر بابا حلقه شون کنم...دلتنگ وانیا کوچولوی مو خرمایی 20سال پیشم...حالا به خیال خودم بزرگ شدم و به رویام رسیدم اما حالا فقط دو تا دست بلند و کشیده هست و دیگر هیچ....

بابایی دلم عجیب برات تنگ شده...با تو من از آسمون فرسنگها بالاترم...